عضویت ایران در شانگهای کمترین ربطی به تحریم ها و FATF ندارد

مجید رضا حریری فعال اقتصادی و رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی بامداد اقتصاد در خصوص اهمیت عضویت دائمی ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای گفت: سازمان همکاری‌های شانگهای، پیمانی سیاسی، امنیتی است که در سال ۱۹۹۶ تحت عنوان شانگهای ۵ با حضور چین، روسیه و سه کشور آسیای میانه یعنی قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان تشکیل شد تا اعضای این سازمان با القاعده به عنوان یک گروه تروریستی خطرناک در آن مقطع مبارزه کنند.

وی در این باره توضیح داد: از سال ۲۰۰۱ به این سو، این سازمان نام خود را به «پیمان شانگهای» تغییر داد و زمینه را برای افزایش تعداد اعضا مهیا کرد به طوری که بعد از آن شاهد عضویت کشور‌های دیگری بودیم که اعضای اصلی این سازمان را تشکیل دادند، لذا سازمانی تحت عنوان سازمان همکاری شانگهای شکل گرفت.

وی خاطر نشان کرد: مساله این است که سازمان همکاری‌های شانگهای سال‌ها با همان عنوان سیاسی امنیتی کار می‌کرد، اما بعد از فروکش کردن بحث‌های مرتبط با القاعده در آسیای میانه و غرب چین و برخی نواحی روسیه این پیمان گسترش یافت و اعضای جدیدی گرفت که از جمله آن‌ها می‌توان به هند و پاکستان اشاره کرد.

مجید رضا حریری رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین در خصوص پیوستن ایران به این سازمان به صورت دائمی گفت: ایران هم طی روز‌های گذشته به عنوان عضو نهم در این پیمان پذیرفته شده است. مساله حائز اهمیت این است که شاکله و هدف این پیمان در وهله اول توسعه همکاری‌های امنیتی و نظامی است، اما در این پیمان ظرفیت‌های اقتصادی بی شماری هم وجود دارد که اعضا را در چند سال اخیر به این سمت کشانده که وجه اقصادی تعاملات بین خود را پررنگ کنند.

حریری توضیح داد: اعضای سازمان همکاری شانگهای بر آن هستند تا بانک و صندوق مالی حمایت از پروژه‌های زیر ساختی در کشور‌های عضو و مبادلات اقتصادی ویژه یا روی تعرفه یا مبادلات پولی و مالی را در دستور کار خود قرار دهند تا واردات و صادرات بیشتری به هم داشته باشند و تجارت بین اعضا نسبت به قبل تسهیل شود.

این فعال اقتصادی معتقد است: سازمان همکاری‌های شانگهای ظرفیت‌هایی مختلفی دارد که اعضای آن ذیل این پیمان می‌توانند نیاز‌های یکدیگر را برطرف کنند و از مزیت‌های یکدیگر بهره مند شوند. قطعا این ظرفیت پیش روی ایران قرار دارد، ضمن اینکه پیوستن ایران به این سازمان ربطی به پذیرش FATF یا تحریم‌های ایران توسط آمریکا ندارد، چرا که فقط کشور‌هایی نمی‌توانند به این پیمان بپیوندند که تحت تحریم شورای امنیت سازمان ملل متحد باشند که خوشبختانه ایران تحت این تحریم ها نیست.

گفت و گو: میثم مهرپور