رجب‌پاشا؛ خائن به اسلام و انسانیت

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بامداد اقتصاد، وقتی از عوامل پشت پرده نبرد امروز علنی‌شده نظامی ـ سیاسی ـ دیپلماتیک دولت آنکارا با محور مقاومت سخن به میان می‌آید، ناخواسته همه نگاه‌ها به سوی جایی می‌رود که بیش‌ترین سود را از این نافهمی بدیهی ترکیه برده است: اسرائیل!

۱ـ سناریو اتفاقات نامبارک اخیر که منجر به ساقط شدن حکومت بشار اسد شد، در دیدارهای منظم دیپلمات‌های اسرائیل به عنوان کارفرمایان ترک‌ها با مقام‌های ترکیه طراحی شد. مدت‌هاست فاصله تل‌آویو تا آنکارا از بین رفته و به رغم لفاظی‌های فریبکارانه رجب اردوغان علیه نتانیاهو، سیاستمدار عجیب اخوانی ـ سکولار در همین ۱۵ ماه گذشته از طوفان الاقصی رسما با افزایش صادرات ترکیه به رژیم صهیونیستی، از شکست آن مقابل رزمندگان حماس و جهاد اسلامی و در واقع پیروزی اسلام بر کفر و الحاد جلوگیری کرد. مناسبات میان اردوغان و صهیونیست‌ها آنقدر عمیق است که حتی در ایام صدارت افراطی‌ترین ائتلاف تل‌آویو، کشتار روزانه ملت فلسطین توسط نتانیاهوی منحوس و استفاده وی از سلاح گرسنگی علیه مردم مظلوم غزه، وی سطح روابط اقتصادی با قصاب غزه و ارسال کالا و غذا به سرزمین‌های اشغالی را تا حدی بالا برد که صهیونیست‌ها را مدیون خود کرد! اردوغان کاری کرد مسلمان فلسطینی گرسنه و صهیونیست‌ اسرائیلی سیر باشد. به همین دلیل برخی صاحبنظران گوشزد کردند رجب با این کار هدایای ویژه‌ای برای همسایگان صهیونیستش ارسال کرد زیرا در شرایط ۱۵ ماه اخیر هیچ اتفاقی به اندازه کمک‌های ترکیه مسلمان(!) نگرانی‌های تل‌آویو را کاهش نداد.

۲ـ در نزاع غرب آسیا، ترکیه با فراهم کردن شرایط اشغال سوریه از سوی تروریست‌های مورد حمایتش، محور پیشرو مقاومت را که بزرگ‌ترین زخم ۷۶ سال اخیر را بر ارتش اسرائیل وارد کرد، تضعیف کرده است. برای درک خرسندی صهیونیسم بین‌الملل از بازی اردوغان در سوریه همین بس که همان روز سقوط دمشق، ارتش صهیونیستی کوه جبل‌الشیخ در خاک سوریه را که موجب اشراف کامل بر ۳ کشور فلسطین، سوریه و لبنان می‌شود تصرف و بر جاده دمشق ـ بیروت احاطه یافت و سپس ۸۰ درصد تجهیزات نظامی سوریه را منهدم کرد. اسرائیل به همین بسنده نکرد و با اشغال مناطق بزرگی از کشور سوریه در مرز اردن، ۵۰۰ کیلومتر مربع از سرزمین سوریه را اشغال کرده و قصد دارد طولانی‌مدت در آن بماند!

۳ـ اکنون جنگ اردوغان علیه جبهه مقاومت از محدوده یک درگیری مقطعی و تاکتیکی فراتر رفته است. با گذشت ۱۵ روز از سقوط دمشق قرار است عناصر جدیدی وارد ماجرا شوند که در ابتدای حادثه شاید چندان به چشم نمی‌آمدند. مرحله تازه این نزاع را نه افسران اطلاعاتی رجب اردوغان و هاکان فیدان که سعودی، امارات و قطر در دست دارند. ابومحمد جولانی سعودی است و در واقع حاکم جدید سوریه نه سوری؛ بلکه زاده و تبعه عربستان است. ترکیه در شرایط اقتصادی نامناسبی قرار دارد و تورم در تاریخ این کشور بی‌سابقه است؛ از این رو قادر نیست کمک اقتصادی به تروریست‌ها ارائه دهد؛ در نتیجه پس از کشاندن پای تروریست‌ها به دمشق و ارتش اسرائیل به قنیطره، حالا پای سعودی و اعوان و انصار او را به همسایه جنگ‌زده‌اش می‌کشد. سوریه پس از جنگی ۱۵ ساله اینک به ویرانه‌ای می‌ماند. حالا دلارهای نفتی ریاض، ابوظبی و دوحه قرار است وارد شود تا تروریست‌ها حتی به صورت مصنوعی رفاهی حداقلی برای مردم فقیرشده سوریه به ارمغان آورند. تضاد سعودی‌ها و سایر بازیگران حوزه خلیج فارس با مقاومت ریشه‌هایی حتی عمیق‌تر از ترکیه دارد که سرچشمه آن نیز به شکست جریان‌های سلفی ـ تکفیری ـ تروریستی تحت‌الحمایه ریاض در دمشق، بیروت و بغداد در برابر ایران و محور مقاومت برمی‌گردد. این باخت‌های تاریخی، بن‌سلمان را به شدت تحقیر کرده است. او نقشه‌های انتقامجویانه‌ای علیه محور مقاومت کشیده است. اولین اقدام سرازیر کردن سیل کمک‌‌های بلاعوض به شورشیان حاکم بر سوریه است تا به زعم خود با ایجاد اندکی رفاه مردم آن کشور را به این باور برساند که ایران بد و سعودی خوب است! مرحله بعد، احتمالا عادی‌سازی روابط ریاض – تل‌آویو و دمشق – تل‌آویو خواهد بود. عربستان مدت‌ها منتظر این فرصت بود و سوریه هم که دهه‌ها حامی مقاومت و واسط انتقال تجهیزات نظامی و رزمندگان اسلام بود، به بارانداز اسرائیل تبدیل می‌شود.
درباره خیانت‌های اردوغان به اسلام و خدماتش به آمریکا و اسرائیل تاریخ بسیار خواهد نوشت.

پایان پیام/